Úti er myrkur. Náttúran er víðáttumikil og djúpt inni í landslaginu stendur hús. Lítið ljós nær naumlega að skera sér leið í gegnum skuggann og húsið þykist vera eldfluga. Þetta staka ljós minnir mig á einsemd mína. Víðáttan minnkar mig og stækkar samstundis, hún dregur mig inn. Inni í húsinu eru herbergi, rými sem rúma fólk. Þau eru lifandi með fólkinu, í fólkinu og umhverfis það. Fólkið heldur húsinu heitu og í hversdeginum verða til sögur. Húsgögn eru færð til, leirtau lagt á borð og matur eldaður. Kertin kveikt og slökkt, ljósin slökkt, nóttin svæfir. Tilfinningar blæða úr fólkinu og fylla rýmin svo nærvera fólksins lifir áfram án þeirra viðveru. 

​

Verkið var sýnt á einkasýningunni „Undir dögun hulið hús / A house covered with dawn“, í Kubbnum í Listaháskóla Íslands, 24.-27. nóvember 2022.

​

Í einkaeigu.